de nieuwe moestuin

Zo, het heeft even geduurd, maar hier zijn de foto's van mijn "nieuwe" moestuin, naast het huis. Er staan al wat aardbeienplanten en nog een 3 zielige broccoli-planten waar wonder boven wonder nog een heel klein broccoli-bloemetje inzit. Ik zou kunnen zeggen dat het mijn experiment is om te zien of deze soort bestand is tegen vorst... De waarheid is dat ik te lui ben geweest om ze eruit te halen toen bleek dat ze te laat geplant waren. Nu wil ik eigenlijk weten of de broccoli groter wordt als het warmer weer wordt.. Waarschijnlijk niet, maar ze staan me nog niet in de weg.

De zaden zijn besteld en komen als het goed is in de eerste helft van januari. Dus nu mag ik een van de leukste dingen doen: het plannen van en dromen over gigantische goed gelukte oogsten!

moestuin bij het huis

Naast het huis heb ik nu een kleine moestuin en manlief heeft het gelijk goed aangepakt: 15 bedden heb ik nu van ongeveer 3.00 x 1.20 m, waarom heen stenen paadjes lopen. Het ziet er echt mooi uit, ik zal binnenkort een foto plaatsen.

Ik heb in juli en augustus nog wat dingen geplant, toen de eerste bedden "opgeleverd"werden. We hebben anderhalf maaltje spinazie ervan gehad, de chinese kool begon veelbelovend, totdat de slakken het ontdekten en nu heb ik nog 1 stronk staan. De andijvie had ik opgekweekt in perspotjes en daarna met potje en al de grond in. Dat was geen goed idee, als het regende leek het of die potjes afgevuurd werden en vond ik ze tot 2 meter verder terug. 1 krop staat er nu nog. De prei was te laat de grond in gegaan en is potlooddik gebleven. Vandaag eruit gehaald en koppig als ik ben, in de spaghettisaus verwerkt.

Volgend jaar zal het beter gaan!

moestuin: voors en tegens

Het is weer even geleden dat ik een stukje heb geschreven. De laatste weken voor de schoolvakantie waren druk door allerlei acitiviteiten in verband met de school van de kinderen en de verjaardag van mijn oudste zoon. Daar kwam dus de volkstuin nog bovenop.

Dit heeft mij gebracht om de voors en tegens van de moestuin op een rijtje te zetten.

VOOR:

• gezonde lichaamsbeweging buiten
• biologisch geteelde groente en fruit voor een prikkie
• intellectuele uitdaging, met name teeltschema's en ziekten- en plagenbestrijding
• goed voor de ontwikkeling van de kinderen: ze leren dat een aardappel niet in een fabriek gemaakt wordt
• ik vind het leuk om te doen

TEGEN:

• arbeidsintensief, het kost behoorlijk wat tijd
• deadlines: je "moet" heel veel, anders kun je het vergeten: zaaien en planten voor een bepaalde tijd, sproeien als het droog is, ziekten- en plagen bestrijden, etc.
• het kan ook niet altijd, als het regent of de grond heel nat is kun je niet werken
• als het een geschikte tijd is om in de tuin te werken moet ik altijd kiezen: de volkstuin of mijn eigen tuin. Eind van het liedje is dat ze allebei er verwaarloosd uitzien.
• de reistijd naar de volkstuin is een kwartier heen en een kwartier terug, als je tenminste niet staande gehouden wordt voor een praatje, wat op zich wel heel gezellig is en ik ook graag doe :)
• er moet veel "geknutseld" worden: steunen, netten en hekken, dat is niet mijn sterkste punt
• die steunen, netten en hekken vergen een behoorlijke financiele investering in het begin
• onkruid, onkruid, onkruid....

Eigenlijk komen alle tegenargumenten wat mij betreft op hetzelfde neer: tijd. Daarom heb ik besloten om mijn volkstuin op te zeggen en op kleinere schaal in mijn achtertuin een moestuin aan te leggen. Een stuk van ongeveer 65 vierkante meter wordt van gazon/siertuin omgebouwd naar moestuin. Zo bespaar ik mezelf de reistijd. Manlief is ook helemaal enthousiast: inmiddels is het eerste stuk van het gazon omgespit en is er een gaashek voor gezet. Anders fietsen de kinderen er per ongeluk in. In dit eerste stukje van 3 bij 1.20 heb ik nu andijvie en spinazie gezaaid, en prei geplant. De prei is een gokje, want die had ik allang moeten uitplanten. Die deadline heb ik niet gehaald....

In de volkstuin waren de vroege aardappels aangetast door de aardappelziekte, maar de meeste had ik er op tijd uit. Maar allemachtig, wat is het moeilijk om aardappelen te rooien waar de stengels zijn verschrompeld en overwoekerd door onkruid. De smaak van de vroege aardappels, anais, viel ons tegen. Ze hadden een boterachtige smaak. Gelukkig viel het in goede aarde bij mijn ouders en mijn schoonmoeder, die ze met smaak hebben opgegeten. Mijn late aardappelen, Texla, hebben ook te lijden gehad van de aardappelziekte, maar de aardappels zelf waren prima. De planten begonnen nieuw loof te ontwikkelen, dus ik vermoed dat ik ze nog had kunnen laten staan. Ze horen ook resistent te zijn. Maar ik durfde het niet aan.

De frambozen die ik gekocht heb, dragen geen fruit. De stekken die ik gekregen heb wel. Heerlijk zoet zijn ze. De bosbessen zijn best lekker, maar schaars en erg klein. De bramen zijn een beetje zuur naar mijn smaak, er moet een beetje suiker overheen.

De andijvieplanten die ik heb gekregen zijn doorgeschoten. Van de andijvie die ik heb gezaaid is 1 plantje opgekomen. Dus geen enorme oogst met andijvie.

Knoflook is prima gelukt en hangt nu in een vlecht te drogen in mijn schuur. De wortels en gele uien zijn ook prima gelukt. De rode uien zijn niet gegroeid. Geen idee waarom niet, behalve dat ze overwoekerd waren met onkruid.

De doordragende aardbeien geven geen bloemen en vruchten meer. Misschien omdat dit het eerste jaar is? Ik heb ze in maart geplant. Ze zouden van juni tot oktober moeten dragen.
Ik denk dat ik in mijn nieuwe moestuin lambada plant, plus misschien toch nog wat ostara, deze doordragende soort. Maar dan wel half augustus planten. Ik ben van plan om die deadline te halen!

hoeveel kost een tuinhuisje?

Anderhalve maand geleden werd me een tuinhuisje aangeboden. Op de een of andere manier liep ik de gulle gever telkens mis, maar nu is het er toch van gekomen: de tegenprestatie. In mijn bak-repertoire heb ik de hollandse appeltaart, een chocoladetaart en speciale taarten met marsepein. De appeltaart is favoriet bij mijn familie. Maar het is een chocoladetaart geworden. Luchtige biscuittaart gevuld met speciale botercreme en kersen, overgoten met een dikke laag ganache en versierd met witte chocolade.


Vanavond ga ik hem even langs brengen. Ik hoop dat hij hem lekker vindt. Ik heb in ieder geval vanmiddag veel te veel gesnoept van de botercreme en de ganache.....

de eerste aardbeien

het is zover: de eerste aardbeien uit eigen tuin. 8 stuks maar liefst. Maar helaas, ze halen het niet bij de aardbeien die ik normaal eet. Zucht..... ze zijn best lekker, beter dan de supermarkt, maar niet echt zoet. Dat betekent dat ik op zoek ga naar andere aardbeiensoorten. Ik zal zo her en der eens een proefexemplaar vragen :)

aardbeien

Ik ben verzot op aardbeien. Niet van die rode, harde, zure dingen die je bij de supermarkt koopt. Nee, dat zijn nep-aardbeien. Ik koop mijn aardbeien bij een boerderij net buiten de stad, per kilo. Lekker groot en zoet. En ik durf daar gerust 2 keer per week naar toe te gaan.... Tot nu toe dan, want nu heb ik een volkstuin, en het eerste wat ik heb geplant waren aardbeien!!
Omdat ik de tuin in november heb gekregen, had ik niet zo heel veel keuze. Ik heb doordragende, van de soort Ostara. Eergisteren zag ik de eerste rode aardbei. Helaas was de onderkant nog geel/groen, maar het begint erop te lijken.

Maar wat is nu de beste manier om ze te beschermen? Zelf heb ik pvc-buis in bogen over de bakken van 1.20 x 1.20 meter, met daaroverheen een vogelnet. Volgens één van de ervaren collega-tuinders zijn de vogels rondom het volkstuinen-complex echter zo slim, dat ze op het net gaan zitten, en het zover naar beneden laten zakken dat ze alsnog bij de aardbeien komen.

Nu de aardbeien rood beginnen te worden, zie ik bij mijn collega-tuinders allerlei constructies verrijzen. Ruwweg zijn er 5 soorten:

1. pvc-boog met vogelnet, zoals ik heb. Dit zie je het meest bij de tuinders met een kleine hoeveelheid planten, die een rijtje of 4 hebben staan
   
   
2. de stalen-buis-boog die je ook voor tunnels gebruikt, met daaroverheen een vogelnet. Deze oplossing wordt door 2 of 3 mensen gebruikt, waaronder degene die mij waarschuwde voor de slimme vogels. Hij heeft een slordige 20 vierkante meter vol aardbeienplanten.
   
   



3. een stevige kooi-constructie van houten palen of stalen pijp, waaroverheen een net of kippengaas wordt gespannen.
   
   



4. het vogelnet min of meer los over de aardbeien leggen of spannen
   



5. stokken tussen de aardbeien zetten, met een plastic zak eraan. Ik denk dat dit moet dienen als vogelverschrikker. Degene die dit heeft hoorde ik echter klagen dat hij zo weinig aardbeien heeft, dus ik denk dat dat niet werkt.
   

Dit jaar hou ik het bij mijn oplossing, maar voor volgend jaar zal ik toch eens goed bekijken wat nu het beste werkt. Want hoe leuk en nuttig ik vogels ook vind, die aardbeien zijn voor ons!!

help! een coloradokever!

Pas geleden zei ik nog dat mijn aardappelplanten er mooi bijstonden. Nu vrees ik dat dat niet zo lang meer zal duren :( Ik heb namelijk 2 colorado-kevers gezien op mijn aardappelplanten. Ik heb ze gevangen en gedood, wat blijkbaar de juiste reactie was. Nu is het de vraag of er al eitjes gelegd zijn. Ik ga zo snel mogelijk terug om alle planten te controleren, en zo hopelijk de schade te beperken. Als iemand goede ideeën heeft om dit biologisch te bestrijden, dan hoor ik het graag!

Relevante websites die ik inmiddels heb gevonden:

http://ohioline.osu.edu/hyg-fact/2000/2204.html

http://attra.ncat.org/attra-pub/farmscaping/fsappendixa.html
komt erop neer dat het enige dat ik nu nog kan doen is proberen om de kevers te vangen en de eitjes vernietigen. Er is een insect, de Spined soldier bug , die de kever lust. Deze trek je blijkbaar aan door zonnebloemen te planten. Bishops weed trekt hem ook aan, maar volgens mij is dat zevenblad en dat lijkt me geen goed idee. Het lieveheerstbeestje eet de eitjes van de kever. Maar hoe krijg je lieveheersbeestjes in je tuin?



update:

Ik heb mijn zoons (4 en 5) verteld van de aanval op mama's aardappels, en zij zagen de ernst van de situatie in. Dus met zijn drieën zijn we ten strijde getrokken tegen de vijand. Welgeteld 8 vijanden hebben we gevonden en in de gevangenis (boterkuipje) gesmeten. Ook hebben we 5 vijandelijke nesten ontdekt en onschadelijk gemaakt. Het boterkuipje is mee naar huis genomen en thuis hebben we de kevers vakkundig geplet. No mercy!

de eerste oogst!!

Ja, ja, de eerste oogst is binnen! spinazie heb ik vanochtend geplukt, van de buitenkant van de plantjes, want dat stond op het zaadzakje. Met een beetje geluk kan ik dan nog een keer oogsten. Het was 335 gram, niet genoeg voor een hele maaltijd voor ons vieren, dus ik heb nog een zak van 300 gram bij de Plus gehaald. Lekker met een paar gekookte biologische eitjes er door heen, met gekookte aardappels en nog een stukje rookworst erbij voor manlief en de kinderen. Tja, ik weet niet of ik het me verbeeld, maar het smaakt toch beter, zelfs al was de helft nog niet uit eigen tuin.

Bovendien kreeg ik nog een fikse hoeveelheid andijvie-plantjes van Chris. Om en nabij de 40 stuks. Tja, ik was eigenlijk van plan om elke 2 weken andijvie te zaaien, en 2 weken geleden heb ik de eerste 4 vakjes van de Square Foot Garden beplant. Meestal eten we 1x per week andijvie. Maar goed, een gegeven paard mag je niet in de bek kijken. Bovendien wil ik zoveel mogelijk verschillende soorten uitproberen, zodat ik volgend jaar beter weet wat ik wel en niet wil planten. Ik hoop dus dat je andijvie over een langere periode kunt oogsten, hoewel ik daar niet echt iets over heb kunnen vinden. En anders kunnen al mijn familieleden, vrienden, buren en vage kennisen over een tijdje flink wat andijvie tegemoet zien :)

moederdag

Vandaag is het moederdag. Vanmorgen heb ik 2 mooi geknutselde boodschappenlijstrolletjes-op-een-plankje gekregen en er is een wensje opgezegd waarin me op het hart werd gedrukt om niets te doen en lui te zijn. Ik heb dit maar vrij vertaald in "doe waar je zin in hebt..." En deze moeder wilde na anderhalve week wel weer eens naar haar volkstuintje. Manlief heeft dus vanochtend de zorg voor de kinderen gehad, en ik heb onkruid gewied. Een combinatie van regenbuien en andere bezigheden heeft ervoor gezorgd dat ik zo lang niet geweest was. Dus het was weer hard nodig.

Deze week kan ik waarschijnlijk eindelijk spinazie eten uit eigen tuin, maar ik betwijfel of het genoeg is voor een maaltijd. Toch maar aanvullen met een zak van de Albert Heijn, vrees ik. Het systeem van Square Foot Garden, waarbij je 9 spinazieplantjes zaait op een vierkantje van 30 cm, is mislukt. Er is minder dan de helft opgekomen. Mischien ook doordat er veel 'puunen' (kweekgras) staan net op de plaats waar ik spinazie heb gezaaid. Mijn vader - die tientallen jaren ervaring heeft met onder andere moestuinen - zegt dat ik na de oogst het gras moet laten groeien en dan sproeien met 'round up' van Bayer. Ik ben niet voor spuiten, maar ik begin het langzamerhand te overwegen. Het is ontzettend hardnekkig, en nu er groente gezaaid is, kan ik niet diep genoeg komen om alle wortels weg te halen. Met als gevolg dat het aan het uitbreiden is, want ieder klein stukje wortel maakt weer een nieuwe plant :(

Mijn aardappels staan er mooi bij. Boven de grond dan tenminste, maar ik ben natuurlijk benieuwd naar wat er onder de grond gebeurt. De anais is een vroege soort, midden maart geplant. Nog een paar weekjes wachten, maar het wachten begint moeilijk te worden...... misschien ga ik deze week stiekem kijken bij een plant.....

lekker eten uit buurmans' tuin

Deze week heeft in het kader gestaan van wieden. Het onkruid was me boven het hoofd aan het groeien. Figuurlijk alleen gelukkig, nog niet letterlijk. Manlief heeft gisteren meegeholpen, en vanochtend ben ik ook nog een ochtend bezig geweest. Maar het is nu onder controle. Niet perfect, maar voldoende.

De spinazie die ik gezaaid heb in het bed met gewone grond, komt niet erg goed door. Volgens mij kan ik daar nog niet 1x van eten. Vandaag heb ik opnieuw gezaaid, dit maal in de square foot garden-bak. Ik heb 8 vierkanten gepakt, in elk vierkant 2 geultjes getrokken en daarin een spinazie-zaad gedaan, veel meer dan in de gewone grond bakken.

Mijn tuinbuurman heeft ongeveer een kwart van zijn grond beplant met uien. Vandaag kwam hij er een aantal halen. Toen ik hem verbaasd vroeg of je niet moest wachten tot het loof verdroogt en omvalt, zei hij dat dit een andere soort was. Ik kreeg er 5 om mee te nemen. Op de plek waar normaal gesproken mooie bolle uien zitten, zaten nu bruine verschrompelde knolletjes. Ik had van mijn Turks sprekende buurman niet helemaal begrepen wat ik er nou precies mee moest doen. Gelukkig bood het internet uitkomst. Ik was er vrij zeker van dat dit bosuitjes waren. Dus het loof in kleine stukjes gesneden, lekker in wat boter in de koekepan, uitjes bakken, stukjes normaal gekruide kipfilet erbij. Toen de kipfilet begon te kleuren een scheutje kokend water erbij, half theelepeltje bouillonpoeder. Yummie!!! Zelf heb ik de kipfilet niet gegeten (ik ben vegetarier), maar de jus was heerlijk!!! Ook manlief en mijn oudste zoon vonden het lekker.... Nu snap ik waarom mijn buurman er zoveel heeft staan :)

Als dit zo doorgaat, en ik nog meer lekkere dingen van mijn collega-tuinders krijg om te proberen, heb ik volgend jaar een grotere tuin nodig.......